Dan weet je weer dat je het goed doet!

Als alleenstaande moeder steekt zo heel af en toe de twijfel toe:
Doe ik het wel goed allemaal?
Ik doe mijn best om het zo leuk en gezellig mogelijk te maken, en gelukkig hebben we veel "hulp" van oma en vooral opa.
Maar toch...zouden ze geen man in huis missen?
Heb ik wel genoeg tijd voor mijn mannen?
Missen ze "iets"?

Als ik er naar vraag mompelen ze alleen maar: neuh hoor mam...t gaat toch goed zo?
Meer komt er niet uit, ach daar zijn het mannen voor geloof ik.
Zowel grote als kleine man zijn nou eenmaal mannen van weinig woorden.

Maar voor de grote vakantie toen ik grote man zijn schooltas besloot uit te mesten kwam ik een briefje tegen.
Het was een huiswerk opdracht waarin ze moesten beschrijven waar ze trots op waren.
Op het briefje stond geschreven: Ik ben trots op mijn moeder, want ze doet het allemaal alleen, en ondanks dat ze het soms moeilijk heeft en moet strubbelen doet ze het toch maar allemaal, en dat helemaal alleen.
* slik*

In de vakantie gingen we s avonds na het eten nog wat drinken.
Ik had lekker gedoucht en mezelf leuk aangekleed, want tja alleen of niet...ik blijf toch een vrouw he ;-)
Grote man was een beetje stil...keek me aan en zei zomaar uit het niets: mam...t is dat je mn ma bent, anders had ik je versierd. dat nam ik maar op als: wat zie je er leuk uit ;-)

Toen we weer thuis waren kwam er een vriendje spelen van kleine man.
Ik was met het eten bezig toen ik een gesprekje opving tussen de twee:

Zoon: waar is jou vader eigenlijk?
vriendje: ik heb geen vader.
Zoon: ow ik wel...maar zie hem nooit meer.
Vriendje: Joh....leuk he? alleen met je moeder???
Zoon Jaaaa echt wel ( giebel de giebel)
Waarna ze alle twee handen wrijvend en met een brede lach op hun gezicht de voordelen opnoemde van het alleen wonen met je moeder.

Kijk...zulke dingen maken je dag weer goed, en doen je beseffen: ja, ik doe het goed!