maandag 12 augustus 2013

Vaders enzo...

Zoals ik al in eerdere blogs schreef, was ik (ooit) niet zo happy in de liefde.
Ik heb er twee geweldige zonen aan overgehouden, dat dan weer wel.

Toen ik er voor de eerste keer alleen voor kwam te staan met grote ( toen nog een kleine) man was alles goed geregeld.
Nooit problemen gehad met ex nr 1.
Alimentatie kwam altijd op tijd, 150 euro per maand.
De vakanties werden gedeeld en om het weekend ging grote man naar zijn vader.

Toen ik er voor de 2e keer alleen voor kwam te staan was het een ander verhaal.
Ex nr 2 was met de noorderzon vertrokken met de gehele huisraad en ons achterlatend met een flinke schuld.
Het eerste jaar werden we nog flink lastig gevallen en bedreigd en alle ellende die daar bij hoorde.
Wel kwam hij af en toe kleine man nog halen.
Ondanks alle ellende was ik daar bij mee..t is toch kleine man zijn vader.
Betaald voor kleine man heeft hij nooit.

Ik ben naar school gegaan en me stukje bij beetje opgewerkt.
Inmiddels alle schulden afbetaald en met kleine en af en toe grote hobbels in de weg zijn we er gekomen!

Inmiddels ziet en hoort kleine man zijn vader nooit meer.
Hij is weg uit deze buurt en we hebben geen idee waar hij uithangt.
Geen middagjes weg meer en niet eens een telefoontje op zijn tijd.
Verdrietig aan de ene kant, aan de andere kant geeft het een hoop rust.

We waren gewend aan deze situatie en het liep eigenlijk allemaal goed.
Ik betaalde alles voor kleine man, en voor grote man deelde ex nr 1 en ik de koste.

Tot afgelopen maand...
Alimentatie kwam steeds later.
Maar ach dat kan eens gebeuren.
Telefoontje met ex gepleegd over de schoolkosten van het nieuwe seizoen.
Ik moest het maar voorschieten?!
Later kreeg ik een belletje terug: ik kon 50 euro krijgen want hij betaalde maandelijks al genoeg.
Aan het begin van de vakantie kreeg grote man een telefoontje: wij ( ex nr 1 zijn nieuwe gezin) zijn twee weken op vakantie hoor.
We zijn nu 4 weken verder en grote man heeft zijn pa niet meer gezien of gehoord.
Alleen als grote man zelf belt dan.
Maar grote man baalt en is gekwetst.
Hij voelt zich achter gesteld.
Mam...hoor ik er niet bij daar dan??

Dus ik heb ex nr 1 weer gebeld.
Het hele verhaal eens rustig gebracht, hoe grote man en indirect dus ik ook over de situatie denken.
Maar t werd afgescheept met de woorden: wat een onzin.
En ik betaal al meer dan genoeg.

En dan denk ik weleens: ben ik nou zo,n zeikerd?
En tja...wat doe je aan zo,n situatie?
Ach de kinderen komen wel groot, met of zonder hulp.
Fijne avond.








3 opmerkingen:

  1. Moeilijk. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik heel klein was. Mijn vader heeft nooit meer naar mij omgekeken en ook geen alimentatie betaald. Veel mensen vinden het naar voor mij dat ik geen vader heb, althans niet een vader die aanwezig is in mijn leven. Ik ben er blij om dat het zo gelopen is. Ik heb een mooie jeugd samen met mijn moeder gehad zonder alle teleurstellingen die ik bij sommige vriendinnen met gescheiden ouders wel zag.

    Het is triest voor je zoon want hij mist zijn vader. Een vader om wie hij geeft en die hij (soms) ook nodig heeft.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hè wat naar! Ik kan me voortellen dat je moederhart bloedt voor je oudste. Wat wonderlijk dat je ex zich ineens zo anders opstelt. Hopelijk draait hij nog weer bij. Zou een goed gesprek kunnen helpen?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heel erg vervelend, vooral voor je zoon. Wat ik me wel af vraag is wat is de werkelijke reden dat hij op dit moment je zoon lijkt te laten vallen? Zijn er andere factoren die meespelen in zijn persoonlijke situatie? Bv ontslag op het werk of iets dergelijks? Het is lastig, maar wellicht goed om het even aan te kijken, vaak wordt achteraf de reden duidelijk. Ondertussen knuffel jij je kinderen nog een keer extra hard....

    BeantwoordenVerwijderen