vrijdag 4 september 2015

Terug van weggeweest.

Lieve allemaal.
Het is een hele tijd geleden.
Helaas terug met verdrietig nieuws.


Augustus 2014, een heerlijke vakantie in Corfu.
Kleine man werd niet lekker: beetje hoofdpijn, beetje spugen.
Terug naar huis, et wat wij dachten een virus of griepje.

De eerste dag thuis, werd kleine man zo beroerd dat he huisarts ons
naar het ziekenhuis doorverwees.
Daar werd voor de zekerheid een hersenscan gemaakt om "alles uit te sluiten"

Helaas, na een kwartier op de arts wachten werd mijn nachtmerrie werkelijkheid:
Kleine man had een hersentumor.
Met gillende sirenes naar het Sophia gebracht.

Om een lang verhaal kort te maken, hebben we daar samen 8 maanden gelegen.
En hij is 8 maanden hee ziek geweest.
Het bleek een medulloblastoom met diverse uitzaaiingen in hoofd nek en rug.
Diverse operaties, chemo,s en bestralingen volgden.

In de acht maanden tijd ging kleine man zo achteruit,
Hij werd doof, blind aan een oog, raakte verlamd.
Maar toch zagen we kleine lichtpuntjes.
De tumor reageerde goed: hij verdween en ook de uitzaaiingen werden minder!

We werden na 7 maanden over gebracht naar een ziekenhuis in de buurt, en vanuit daar werkte we aan de terugkeer naar huis.
We zagen het zonnig in!
Weer leren lopen, en misschien wel weer naar school met de tijd.

Maar helaas, de 2e nacht in het nieuwe ziekenhuis kreeg kleine man een epileptische aanval die drie!!! uur duurde.
Dus weer terug naar het sophia,
Waar bleek dat hij zoveel schade had opgelopen dat hij in een wakkere coma verbleef.

Er werden MRI s gemaakt en die dag kreeg ik verwoestend nieuws:
De tumor was terug, met explosieve uitzaaingen.
De artsen hadden nog nooit zo,n aggresieve tumor gezien.
Ik mocht kleine man mee naar huis nemen,
En de volgende ochtend is hij in mijn armen overleden...

Ik hou op Facebook een blog bij, over hoe grote man en ik ons proberen er doorheen te slaan.
Maar denk eraan om als uitlaat klep ook dit blog weer in gebruik te nemen.

Liefs

7 opmerkingen:

  1. Wat een vreselijk gebeuren zeg. Gecondoleerd voor jullie allen. Heel veel sterkte gewenst.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Gecondoleerd, ben er stil van. Sterkte met dit verlies.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Soms mis je een blogger en er is altijd wel een reden dat er niet geblogd wordt, maar dit is wel een hele verdrietige en oneerlijke reden. Gecondoleerd!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Pfff, ben er stil van en weet niet goed wat te zeggen. De grootste angst van elke ouder.... Ik wens jullie heel veel sterkte toe!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een nachtmerrie, ik wens jullie heel veel sterkte en kracht!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Zit hier stil op mijn stoel.....weet niets te zeggen. Heel veel sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. jeetje zeg wat een drama niet normaal lees het nu net. gecondoleerd en heel veel sterkte
    groet tineke

    BeantwoordenVerwijderen